ریچرت و مک کنزی (مرجع Reichert و MacKenzie29 ) غلظت مواد معدنی اصلی را در چهار نمونه نخود سفید در بوکان تعیین کرد.
پتاسیم (04/1 درصد وزن خشک و پوست کنده) برجسته‌ترین عنصر است و پس از آن P (39/0 درصد)، منیزیم (10/0 درصد) و کلسیم (08/0 درصد) قرار دارند. مقادیر هفت ماده معدنی کمیاب نیز اندازه گیری شد.
نمونه های نخود حاوی میانگین 97 قسمت در میلیون (ppm) Fe، 42 ppm Se، 41 ppm روی، 12 ppm مو، 11 ppm منگنز، 9 ppm مس و 4 ppm B. Gawalko et al.
(مرجع Gawalko، Garrett and Warkentin33 ) مشخص کرد که نخود زرد از کانادا حاوی سطوح بالاتری از آهن، منیزیم و منگنز است، اما سطوح پایین‌تری از پتاسیم در مقایسه با نخود سبز دارد. در همان مطالعه، Se در 56 درصد از نمونه‌های مورد تجزیه و تحلیل، از حداکثر سطح باقیمانده تعیین‌شده توسط جمهوری خلق چین فراتر رفت.
با این حال، Se یک عنصر ضروری در نظر گرفته می‌شود و این مقدار حداکثر سطح باقیمانده در حال حاضر مجدداً ارزیابی می‌شود. نویسندگان پیشنهاد کردند که نخودهای تولید شده در کانادا ممکن است برای مناطقی از جهان که کمبود آن در آن برجسته است مفید باشد.
علیرغم محتوای بالای مواد معدنی نخود فرنگی، فراهمی زیستی ممکن است به دلیل غلظت بالای فیتات ضعیف باشد. سندبرگ (مرجع سندبرگ ) گزارش کردند که فیتات به عنوان یک مهارکننده جذب روی، آهن و کلسیم عمل می کند.
مطالعه ای توسط ترینیداد و همکاران. (مرجع ترینیداد، مالیلین و لویولا) دریافتند که محتوای فیتات بر آهن تأثیر می گذارد اما روی در دسترس بودن روی و کلسیم در حبوبات تأثیری ندارد.
در واقع، این نویسندگان به این نتیجه رسیدند که وقتی دسترسی آهن کم بود، در دسترس بودن کلسیم و روی بالا بود. این مطالعه همچنین گزارش داد که نخود فرنگیمقایسه با سایر حبوبات، فراهمی زیستی Ca in vitro بیشتری دارد.
تحقیقات بیشتری باید برای درک اثرات تکنیک های فرآوری مواد غذایی بر تجزیه فیتات انجام شود. اگر فیتات تجزیه شود، نخود می تواند منبع قابل توجهی از کلسیم، روی و آهن در نظر گرفته شود .مرجع سندبرگ.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.