نحوه تعیین حداکثر تکرار (RM) هر تمرین بر روی لوازم ورزشی بدنسازی تا حد زیادی به سطح تمرین انباشته شده و سطح قدرت آنها بستگی دارد.
در موضوعات بسیار با تجربه می توان مقدار 1RM را مستقیماً با استفاده از روش سنتی اضافه بار تعیین کرد که در آن وزن ها تا تکمیل 1 تا 3 RM افزایش می یابد.
با این حال، ارزیابی حداکثر نیرو با انجام تکرارها تا رسیدن به حدی که می‌توان بار را در آن جابه‌جا کرد، می‌تواند برای تمرین‌کنندگانی که سطح بالایی از تجربه ندارند، خطرناک باشد. حتی این سیستم ارزیابی نیرو که برای افراد با سطوح قدرت پایین اعمال می شود، به دلیل قابلیت اطمینان پایین می تواند بی اثر باشد.
در اکثریت قریب به اتفاق زمینه ها، استفاده از روش های ارزیابی جالب تر است که در آن تمرین کننده سعی می کند حداکثر تعداد تکرار ممکن را با بارهای زیر حداکثر انجام دهد. برای این، فرمول ها و جداول بسیار متنوعی وجود دارد که با قابلیت اطمینان و سهولت، محاسبه مربوط به 1RM را امکان پذیر می کند.
برای کوادرادو و همکاران (2006) تغییرات احتمالی که آنها در بین خود ارائه می‌دهند به قدری کوچک هستند که نتایج را می‌توان برای هر نوع جمعیت و پزشکان معتبر بدون خطر انحرافات قابل توجه در نظر گرفت.
فرمول هایی برای ارزیابی غیرمستقیم حداکثر استحکام 1 RM. منبع: کوادرادو و همکاران (2006) بین عینیت روش های علمی بدنسازی ورزشی و ذهنیت روش های سنتی بدنسازی زیبایی شناختی، شاید بتوان نقطه میانی را با پیشنهاد گونزالس بدیلو از طریق کنترل دینامیک بارها از طریق سیستمی مبتنی بر “احساسات عینی” نشان داد . یعنی تعداد مشخصی از تکرارها را بر اساس حداکثر تکرارهای ممکن با همان بار انجام دهید. پیشنهاد به صورت زیر بیان می شود: X تکرار (از X ممکن)
یکی دیگر از رایج ترین روش های ارزیابی بارهای تمرین قدرتی استفاده از جداول درصدی است که به دلیل کاربردی بودن و سادگی به یکی از پرکاربردترین فرم ها تبدیل شده اند.
با این حال، بزرگترین اشکالی که ارائه می دهد این است که رابطه بین 1RM و 100٪ مستقیم است، اما از آنجایی که مقدار تکرار بیشتر است، تغییرپذیری مرجع بیشتر خواهد بود. (به جدول معادلات بین مقدار RM و درصد با توجه به بار مراجعه کنید Poliquin، 1991؛ Mc.Donagh and Davies، 1984)
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.