در مطالعه ای که در منطقه جامعه مایاها در ساحل در مرکز ایالت یوکاتان انجام شد، مشخص شد که ساختار درصدی هزینه های تولید عسل طبیعی سینوهه عمدتاً از هزینه متغیر (حدود ¾ قسمت) تشکیل شده است.
اقلام اصلی ارزش شکر و هزینه کار بود. به نوبه خود، هزینه ثابت عمدتاً از استهلاک زیرساخت تشکیل شده است. سود در اقشار در نظر گرفته مثبت بود. عملکرد و قیمت عسل، عوامل تعیین کننده درآمد، عناصر اصلی تغییر در سودآوری به دست آمده در فرآیند تولید زنبور عسل بودند.
اطلاعات پایه این مطالعه از طریق یک نظرسنجی با نمونه گیری آماری از زنبورداران در شهرداری موتول به دست آمد که به عنوان یک مطالعه موردی نماینده منطقه مایا در ساحل مرکزی یوکاتان در نظر گرفته شد که بخشی از منطقه هنکوئن سابق را شامل می شد.
در این نظرسنجی از کارت مصاحبه با بخش‌های مختلف از جمله مالکیت کندو، شیوه‌های مدیریت، زیرساخت‌ها و اطلاعات اقتصادی استفاده شد. نمونه اولیه به طور تصادفی با 30 درصد از چارچوب فهرست متشکل از تولیدکنندگانی از پایتخت شهرداری مورد علاقه و از شهرهای Kaxatah، Kiní، Ucí، Santa Teresa، Dzununcán، Santa Cruz Pachón، Kopté و San Pedro Chacabal ادغام شد. . نمونه نهایی از 55 تولیدکننده تشکیل شد که کمتر از نمونه اولیه بود.
زنبورداری با مشکلات اجتماعی-اقتصادی و فنی مواجه است که پیامدهای قابل توجهی بر ساختار هزینه و در نتیجه بر منافع اقتصادی داشته است. مشکلات اصلی عدم پذیرش فناوری های فعلی مطابق با الزامات ایمنی بازار، اشکال تجاری سازی، عمدتاً در خارج از کشور است، که در آن فقط صادرکنندگان با یک طرح واسطه شرکت می کنند.
علاوه بر این تغییرات آب و هوایی است که باعث تغییرات دما، بارندگی، تغییر فصول شده است که تأثیر منفی بر تولید دارد. با تغییر تولید زنبور عسل، سودآوری نیز دستخوش همین تغییر می شود. در نتیجه این تحقیق، در دسترس بودن دارایی های ثابت با سطح تکنولوژیکی پایین همراه است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.